POWSTANIE CYWILIZACJI
Cywilizacja
Wśród organizmów, które zamieszkują, względnie zamieszkiwały kulę ziemską, tylko człowiek posiada swoją
niepowtarzalną historię. Oczywiście dla każdego gatunku można stworzyć historię jego powstania, związaną z przeobrażeniami
formy wyjściowej, które pozwoliły danemu gatunkowi na lepsze przystosowanie się do środowiska, co też odpowiada tezie
Darwina o zasadach “doboru naturalnego”.
Lecz człowiek różni się od innych stworzeń. Minęło zaledwie 2-3 miliony lat od jego pojawienia się, c stanowi
stosunkowo krótki okres w skali ewolucji, i tylko około 40000 lat od zaistnienia pierwszego świadectwa egzystencji naszego
obecnego gatunku, Homo sapiens sapiens. A jednak w tym krótkim okresie człowiek zupełnie zmienił swoje zachowanie od
stylu życia wczesnych hominidów, które trudniły się zbieractwem dzikich roślin i, sporadycznie, myślistwem, po sposób bycia
obywateli współczesnego świata. Zupełnie przy tym przekształcił swe osobiste środowisko – od narodzin w szpitalnym
oddziale położniczym do pochowania (lub spalenia) wedle zwyczajów religijnych, liczących sobie prawdopodobnie nie więcej
niż 2000 lat. Natomiast genetycznie rzecz biorąc, współczesny człowiek jest bardzo podobny do swych paleolitycznych
przodków z okresu zlodowaceń.
Ten historyczny proces jest przeto jedyny i niepowtarzalny. Z jednej strony człowiek przychodzący na świat różni się
od swych odległych przodków w takim mniej więcej stopniu, w jakim różnili się nowo narodzeni przedstawiciele dawnych
gatunków “niehistorycznych”. Współczesne niemowlę i dziecko paleolityczne trudno byłoby odróżnić. Lecz każde z nich jest
spadkobiercą całkowicie odmiennego stylu życia i świata. Historia człowieka jest głównie historią obecnego świata, a nie
dziejami organizmu ludzkiego. W ciągu tysiącleci otoczenie człowieka podlegało uderzającym, wręcz rewolucyjnym zmianom.
Najważniejsze z owych zmian dokonały się za sprawą powstania cywilizacji.